rm مخفف کلمه remove می‌باشد و یک ابزار خط فرمان برای حذف فایلها و دایرکتوری‌ها در لینوکس است؛ این دستور، یکی از دستورات ضروری است که هر کاربر لینوکس باید با آن آشنا باشد.
در این مقاله، نحوه استفاده از دستور rm را از طریق مثال‌ها و توضیح گزینه‌های (سوئیچ) rm توضیح خواهیم داد.
SCP (کپی ایمن)، یک ابزار خط فرمان است که به شما این امکان را می‌دهد که فایلها و دایرکتوری‌ها را به‌صورت ایمن از یک مکان به مکان دیگر کپی کنید.
با استفاده از scp، می‌توانید یک فایل یا دایرکتوری را:
• از سیستم محلی خودتان به یک سیستم ریموت (سرور) کپی کنید.
• از یک سیستم ریموت (سرور) به سیستم محلی خودتان کپی نمایید.
• بین دو سیستم دور از سیستم محلی‌تان انتقال را انجام دهید.
هنگام انتقال داده‌ها با scp، فایلها و رمز عبور، هردو رمزگذاری می‌شوند؛ به‌طوری‌که هرکسی ترافیک اطلاعات را شنود کند، اطلاعات شما مورد سواستفاده قرار نخواهد گرفت؛ در این آموزش، نحوه استفاده از دستور scp را از طریق مثال‌های عملی و توضیحات مفصل در مورد رایج‌ترین کاربردهای scp به شما نشان خواهیم داد.
اگر شما کاربر یک سیستم گنو/لینوکسی باشید، به صورت روزمره از دستوراتی به صورت مکرر برای مدیریت سیستم خود استفاده می‌کنید. تایپ و یا کپی کردن این دستورات می‌تواند آزار دهنده باشد. می‌توان برای صرف جویی در زمان، از "Alias" استفاده کرد. "Alias" یک میانبر برای دستور شما می‌باشد؛ به صورتی که یک میانبر برای دستور خود (که ممکن است دستوری طولانی و تایپ کردن آن آزار دهنده باشد) ایجاد کنید و هر زمان که نیاز به اجرای آن دستور طولانی داشتید، از میانبر آن استفاده کنید. در این آموزش می‌خواهیم نحوه ایجاد "Alias" را مورد بررسی قرار دهیم.
اگر شما در هاست خود از کنترل پنل دایرکت ادمین برای میزبانی وی سایتتان استفاده می‌کنید، بعد از فعال کردن SSL در سایت خود، احتمالا صفحه‌ای مشابه تصویر بالا روبرو شده‌اید که پیام زیر را نمایش می‌دهد:
به صورت پیشفرض، دو دایرکتوری در هاست شما برای میزبانی وب سایتتان وجود دارد:
۱- Public_html : برای درخواست‌ها و کاربرانی که از پروتکل HTTPS استفاده نمی‌کنند.
۲- Private_html : برای درخواست‌ها و کاربرانی که از پروتکل HTTPS استفاده می‌کنند.
حال ما می‌خواهیم همه درخواست‌ها (HTTP و HTTPS) به پوشه Public_html بروند؛ راه حل چیست؟
می‌دانیم با دستور "chmod" در لینوکس می‌توان دسترسی فایلها و دایرکتوری‌ها را تغییر داد؛ اما اگر شما نیاز داشته باشید برای فایلها یک دسترسی و برای دایرکتوری‌ها دسترسی دیگری قرار دهید، راه حل چیست؟ راه حل استفاده از دستور "find" می‌باشد؛ پیشتر در مقاله « یافتن حجیم ترین فایلها و پوشه ها در لینوکس » از این دستور برای پیدا کردن حجیم‌ترین فایل‌های یک دایرکتوری استفاده کرده‌ایم. امروز می‌خواهیم کاربرد دیگری از این دستور را مورد بررسی قرار دهیم.
اگر شما به صورت روزانه به سرور‌های زیادی از طریق SSH متصل می‌شوید، احتمالا وارد کردن اطلاعات این سرورها برای اتصال به آنها، برای شما کاری خسته کننده است. در این مقاله می‌خواهیم روش ایجاد میانبر در استفاده از SSH را مورد بررسی قرار دهیم؛ به صورتی که شما بتوانید با اجرای دستوری ساده مثل زیر، به سرور خود متصل شوید:
ssh myServer
در این مقاله قصد داریم نحوه یافتن تعداد فایلها را در دایرکتوری فعلی و هر دایرکتوری دیگری و زیر مجموعه‌های آن را در یک سیستم گنو/لینوکسی مورد بررسی قرار دهیم. برای این کار ما از دستور "find" استفاده می‌کنیم.
به طور پیشفرض، هر دستوری که شما در ترمینال Bash اجرا می‌کنید، در تاریخچه اجرا دستورات ذخیره می‌گردد؛ شما می‌توانید این تاریخچه را با اجرای دستور "history" مشاهده کنید. اما اگر شما بخواهید که زمان دقیق اجرا این دستورات نیز در این تاریخچه نمایش داده شوند باید چکار کنید؟ در این آموزش می‌خواهیم نحوه نمایش زمان دقیق اجرای دستورات در تاریخچه را مورد بررسی قرار دهیم.
اگر شما هم مثل من کاربر یکی از توزیع‌های گنو/لینوکسی هستید و از کاربر "root" به عنوان کاربر پیشفرض خود استفاده نمی‌کنید، حتما با دستور "sudo" آشنایی دارید؛ دستور "sudo" مخفف عبارت "superuser do" می‌باشد و به شما این امکان را می‌دهد که قدرتمند شوید! به این صورت که شما عبارت "sudo" را قبل از دستوری که می‌خواهید آن را اجرا کنید قرار می‌دهید و بعد از اینکه رمز خود را وارد کردید، آن دستور با دسترسی "root" اجرا می‌گردد. بعد از اجرای یک دستور با کمک "sudo"، شما تا مدت محدودی (که به طور پیشفرض ۱۵ دقیقه می‌باشد) اگر دوباره دستوری را با کمک "sudo" اجرا کنید، نیاز به وارد کردن مجدد رمز عبور نخواهید داشت. در این مقاله می‌خواهیم نحوه تغییر این زمان را مورد بررسی قرار دهیم.
اگر شما یک سرور لینوکسی داشته باشید، احتمالا دارد با مشکل کمبود فضای دیسک مواجه شده باشید. در نگاه اول به نظر می‌رسد شما باید فضای بیشتری خریداری کنید؛ اما صبر کنید، ممکن است فایل‌هایی در سیستم شما وجود داشته باشند که از آنها استفاده نمی‌کنید؛ می‌توان با یافتن و حذف این فایلها، کمی وضعیت حافظه سیستم خود را بهبود دهید؛ در این آموزش می‌خواهیم حجیم‌ترین فایلها و پوشه‌ها را در یک سیستم لینوکسی بیابیم.